เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 14 พฤศจิกายน 2563
Lyrics by FAHPAH STUDIO
เอ่ยด้วยดวงใจ ในทุก ๆ คำ ขอบคุณหรือร่ำลากัน
บางสิ่งสรรพ์นั้นมันสำคัญกว่าความโศกเศร้าเสียใจ
อยากเอื้อนเอ่ยบอก ตัวฉันเอง ที่ก้าวเดินออกไป
เผื่อจะพร้อมรับ ซึ่งความอบอุ่น และเจ็บร้าวในหัวใจ
แต่ทุกสิ่งสรรพ์มันก็คงดำเนินไปเหมือนที่เป็นมา
และตัวฉันนึกภาพวันพรุ่งนี้ที่พวกเรามีไว้
เมื่อเราร้องเรียกไป (เมื่อเราร้องเรียกไป)
เรียกหาแสงพร่างพราย (เรียกหาแสงพร่างพราย)
เหตุใดร้อนรุ่มลึกภายในห้วงหัวใจทุกที
เราได้มาพบเจอ บนทางที่มากมาย ไปด้วยการแผดเผาร้อนแรงเช่นนี้
เพื่ออนาคตที่เราสองกุมมือ และก้าวเดินไปด้วยกัน
และยามใดก็ตาม ได้ซึ่งสิ่งฝัน ตัวฉันนั้นจะยังจดจำเธอเอาไว้
แม้น้ำตาจะไหลเท่าไหร่ ก็ต้องการเข้มแข็งให้ได้
เพื่่อเป็นดั่งของขวัญยามจากลา
ตัวฉันวนเวียน ติดห้วงวังวน ของการคิดถึงเรื่อยไป
และตัวฉันร่ำร้องเศร้าเสียใจ เพราะโลกาที่โหดร้าย
ยิ่งฉันเติบใหญ่ ความรู้สึก ที่มียิ่งมากมาย
ไม่ต้องการเผชิญอีกแล้วซึ่งการที่ต้องเสียอะไรไป
หากตัวฉันนั้นจมลึกลงไปในความเศร้าโศกา
อาจจะไม่รับรู้ถึงความรวดร้าวที่มีเข้ามา
และคำพูดของเธอ (แต่คำพูดของเธอ)
ที่เธอภาวนา (ได้ยินเสียงของเธอ)
จะรักษาไปจนวันสุดท้ายฉันขอสัญญา
และได้ถึงเวลาที่พังทลาย เสียงดังกังวาน
โลกาที่มีเพียง (โลกาที่มีเพียง)
หนึ่งเดียวและไม่อาจหาใดเหมือน
แสงสว่างพร่างพราย หวังจะเอื้อมคว้ามา และจะโอบกอดไว้ด้วยมือคู่นี้
เพื่ออนาคตที่ส่องแสงสว่างและจางมลายหายไป
จะข้ามผ่านสัญญา และความสุขสดใส ที่มีใครสักคนมาวาดวางเอาไว้
ฉันจะยังก้าวเดินต่อโดยไม่หันหลังย้อนคืนไป
ฉันมองไปเบื้องหน้าและจะตะโกนให้ดังสั่นไหว
ขอเพียงจุดซึ่งประกายไฟให้ยังลุกภายในใจ
ให้ถึงวันที่ยังคงอีกไกล
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อโดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต