Lyrics by FAHPAH STUDIO
เมื่อเรานั้นได้พบเจอหน้ากัน
ก็ต้องคอยทะเลาะมันทุกที
แต่มันก็เป็นเหมือนความทรงจำ...ที่ดีนะ
เธอนั้นได้สอนให้คนอย่างฉันหยัดยืน
ไม่เกรงและกลัวซึ่งสิ่งใดๆ
ยามที่ไร้กำลังจะก้าวเดินไป
แต่ฉันนั้นก็ยังจะไขว่และคว้าความสุขไว้
แม้จะยากลำบากสักเพียงไหน
แม้มีฉันคนเดียวก็ทนไหว
ขอแค่ได้เอื้อมมือไขว่คว้าไว้
มาซึ่งฝันของฉันที่มีเพียงเธอ
รู้ไหมว่ามันดีสักเพียงไหน
ที่ฉันนั้นมีเธออยู่เคียงข้างกาย
และเมื่อฉันได้ตื่นขึ้นมานั้น
พบว่าเคียงข้างกันไม่มีเธอ
เฝ้าคอยคิดเสมอและเรื่อยมา
ว่าเรานั้นยังมีกันเสมอไป
แต่ว่าฉันคงได้แค่รู้สึกไปใช่ไหม
จะไม่มีคำว่าเจ็บปวดใจอีกต่อไป
ที่ฉันนั้นได้เกิดมา
แต่ตอนนี้เราคงต้องจากลา
จะอ้างว้างเพียงใดตัวฉันจะก้าวเดินต่อไป
ไม่ว่าฉันจะไปที่แห่งไหน
ฉันจะก้าวเดินไปไม่หวั่นไหว
ทุกสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ไว้
นำให้ฉันสร้างฝันให้เป็นความจริง
แม้จะต้องไกลห่างสักเพียงไหน
แม้จะต้องแยกจากเธอไกลเท่าไหร่
ต้องมีเช้าวันใหม่ที่สดใส
ที่ฉันมีชีวิตที่ดีอยู่
แม้มีฉันคนเดียวก็ทนไหว
แม้ว่าฉันต้องการตายจากไป
ได้ยินเสียงของเธออยู่ในใจ
กระซิบฉันให้มีชีวิตอยู่
แม้จะยากลำบากสักเพียงไหน
แม้ว่าต้องร้องไห้เพราะเหงาเท่าไร
ไออุ่นของเธอโอบกอดเอาไว้
จากเบื้องลึกของดวงใจฉันเอง
กาลเวลาได้เปลี่ยนเวียนเลือนหาย
ทั้งชีวิตที่วนเวียนมลาย
ฉันไม่เหลือความจำซึ่งสิ่งใด
แต่หัวใจยังคงมีบางสิ่ง
เพียงแค่ฉันนั้นลองหลับตาไว้
เสียงหัวเราะของใครสักคนก็มา
ฉันไม่รู้เพราะเหตุใดสิ่งนั้น
ล้ำค่าและสำคัญมากมายเหลือเกิน
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อโดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต