เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 31 กรกฎาคม 2564
Special Thanks:
Lyrics by FAHPAH STUDIO
เคยชินกันดีกับความมืดมิด
"หลบซ่อนไป" ได้ยิน
ส่วนที่เสียหายเราไม่ต้องการ
เรียนรู้ว่าแผลที่มีจะต้องละอาย
"ไปให้ไกล" ได้ฟัง
ไม่มีรักไหนให้คนแบบเธอ
แต่... ไม่ยอมให้ใครดึงสู่ธรณี
ฉันรู้ดีต้องมีที่ของเรา
ให้ได้ส่องแสงพร่างพราย
เมื่อมีร้อยถ้อยคำเข้ามาคอยทิ่มแทง
จะส่งกระแสน้ำแรง ซัดให้จมหายไป
ตัวฉันกล้า ต่อให้ช้ำ
แต่ได้ทำที่ใจต้องการ นี่ฉันเอง
ระวัง ! เพราะมันถึงครา
จะสั่นเสียงลั่นกลองและกรีธาเข้ามา
จะไม่กลัว ใครจ้องมอง
ไม่ร้องขอการให้อภัย นี่ฉันเอง
กระสุนมากมายระลอกใหม่กรีดตามกาย
เชิญยิงกันเข้ามา ฉันไม่ยอม
ให้ความละอายลากดึงฉันไป
เราจะเผากำแพงให้มันสิ้นมลาย
คว้าซึ่งดวงตะวัน
we are warriors (พวกเราคือผู้กล้า)
Yeah, นั่นที่เราจะเป็น
นั่นที่เราจะเป็น
ไม่ยอมให้ใครดึงสู่ธรณี
ฉันรู้ดีต้องมีที่ของเรา
ให้ได้ส่องแสงพร่างพราย
เมื่อมีร้อยถ้อยคำเข้ามาคอยทิ่มแทง
จะส่งกระแสน้ำแรง ซัดให้จมหายไป
ตัวฉันกล้า ต่อให้ช้ำ
แต่ได้ทำที่ใจต้องการ นี่ฉันเอง
ระวัง ! เพราะมันถึงครา
จะสั่นเสียงลั่นกลองและกรีธาเข้ามา
จะไม่กลัว ใครจ้องมอง
ไม่ร้องขอการให้อภัย นี่ฉันเอง
นี่ฉันเอง
และฉันนั้นคู่ควรกับรักของเธอ
เพราะไม่มีซึ่งสิ่งไหนที่ไม่คู่ควร
เมื่อมีร้อยถ้อยคำเข้ามาคอยทิ่มแทง
จะส่งกระแสน้ำแรง ซัดให้จมหายไป
ตัวฉันกล้า ต่อให้ช้ำ
แต่ได้ทำที่ใจต้องการ นี่ฉันเอง
ระวัง ! เพราะมันถึงครา
จะสั่นเสียงลั่นกลองและกรีธาเข้ามา
และกรีธาเข้ามา
จะไม่กลัว ใครจ้องมอง
ไม่ร้องขอการให้อภัย
นี่ฉันเอง
When the sharpest words wanna cut me down
(เมื่อมีร้อยถ้อยคำเข้ามาคอยทิ่มแทง)
I'm send a flood, gonna drown them out
(จะส่งกระแสน้ำแรง ซัดให้จมหายไป)
นี่ฉันเอง
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต