เพลงจะเผยแพร่ในวันที่ 18 กันยายน 2564
Special Thanks:
Omnipresence IK
ท้องนภาส่งเสียงเรียกร้องกังวาน
ยามเส้นบรรจบ ณ ที่อันแสนไกล
เสียงสั่นเทาก็ได้สะท้อนในใจ
เต้นรำภายใต้ไม้กางเขน
เพราะว่าเธอไม่มีทาง
เปิดเผยให้ใครได้รู้ความอ่อนแอนั้น
จงยอมรับ ลมที่พัด
สลัดทิ้งพลัน และเดินต่อไป
ปล่อยซึ่งแรงดลใจทุก ๆ เรื่องที่มี
รวมและใช้ความจำนงนั้นภายในใจ
และตัวฉันนั้นจะไม่ลืมดวงตานี้ไป
ความทรงจำวูบไหว วาดและลบ เรื่อยไป
วันพรุ่งนี้จะโดนแทนด้วยวันนี้ไหม
แสงของการประภพ ก็ยัง คงเปล่งประกาย
ไล้สัมผัสแก้มฉันที่แดงระเรื่อ
เบาบางมิวาย
คอยปิดแผลเป็นที่มากหลายตามกาย
แผลเป็นตามกาย
ด้วยหนามธวัลของ Maria
และรอยยิ้มที่ค่อย ๆ แย้มขึ้นมา
ดูซุกซนเจ้าเล่นั้นหนา
แม้ฝันในห้วงนิทรา จะคว้ามาได้
แค่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
เทวดา อารักขา
คุ้มครองเราไปจนสุดเส้นทาง
คอยกังวลว่าโลกนี้มลายสิ้นไป
เราเชื่อมโยงกันด้วยใจที่หวังก้าวไป
เติมให้เร็วขึ้นมาซึ่งจังหวะในหัวใจ
ก็เพราะว่าน้ำตาเธอที่ไหลลงมา
กลับเป็นดังความหวังให้ฉันปกป้องไว้
แสงของการประภพก็ยังคงเปล่งประกาย
ฉันมั่นใจว่ามันไม่อาจจะ
เปลี่ยนแปรไปแน่นอน
นิรันดร์อันไม่แน่นอน
สะสมในใจมากมายซึ่งปรารถนา
ค่อย ๆ สัมผัสอกนี้
ซึ่งอันอารมณ์ที่หวนมาหา
ปล่อยซึ่งแรงดลใจทุก ๆ เรื่องที่มี
รวมและใช้ความจำนงนั้นภายในใจ
และตัวฉันนั้นจะไม่ลืมดวงตานี้ไป
ความทรงจำวูบไหว วาดและลบ เรื่อยไป
วันพรุ่งนี้จะโดนแทนด้วยวันนี้ไหม
แสงของการประภพ ก็ยัง คงเปล่งประกาย
ไล้สัมผัสแก้มฉันที่แดงระเรื่อ
เบาบางมิวาย
และจะไม่มีวันยอมจำนนแพ้พ่าย
⛔ การนำเพลงไปใช้ต่อ ⛔
ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 2 นาทีของเพลง / กรุณาให้เครดิต
อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore / กรุณาให้เครดิต