ฉันจะพรรณนาให้ฟัง นิทานจากบนฟากฟ้า
ครั้งเมื่อครามีดาวดวงนึง ได้ก่อร่างมันขึ้นมา
แม้จะดวงไม่ใหญ่ แต่ก็พร่างพรายด้วยตัวเองนะ
อาจไม่ทอประกาย ดั่งเช่นดาวมากมาย

แล้วในวันหนึ่งเจ้าดาวน้อยเจอสิ่งนึงดึงสายตา
ฟ้าตั้งกว้างใหญ่ ไม่รู้ทำไมดาวนั้นช่างพร่างพราย
จึงมองยังดาวนั้น ดูอีกครั้ง
เมื่อนั้นภายในหัวใจ ดาวน้อยก็ได้พบเจอ

รักใช่หรือเปล่าไม่แน่ใจ
หวังให้เขามองเห็นฉันตรงนี้
แม้แสงที่มีเบาบางแค่ไหน
ฉันจะทอแสงประกาย

เผื่อเธอจะมองเห็นขึ้นมา
Can you see this little star?
ท่ามกลางดวงดาวหลากหลายมากมายนี้
ฝันที่ฉันมีส่องแสงไม่พอ
ฉันจึงโคจรคอยมองซึ่งเธอนี้
ให้เธอเป็นดั่งแรงใจให้ที
เผื่อสักวันแสง จะเจิดจ้าพอ
เสี้ยวหนึ่งเธอนั้นหันมาก็พอ

แล้วถ้าไม่อาจแม้เพียงแสงทอ พออยู่ในสายตา
ขอก็แค่เพียงให้ฉันได้มองเธอเช่นเดิมทุกครา
เธอเป็นดังแรงใจตลอดมา
ฉันงดงามบนนภา
มากขึ้นจากเคยมากมาย

รักใช่หรือเปล่าไม่แน่ใจ
เพราะเขานั้นคอยมอบซึ่งอุ่นไอ
ไม่รู้เขาจะรู้ตัวบ้างไหม
ฉันได้ทอแสงประกาย

จนพร่างพรายสดสวยขึ้นมา
Can you see this shining star?
ท่ามกลางดวงดาวหลากหลายมากมายนี้
ฝันที่ฉันมีส่องแสงพร่างพราย
เพราะได้โคจรคอยมองซึ่งเธอไว้
ผู้ซึ่งเป็นดั่งแรงยึดหัวใจ
ให้สักวันแสงตามเธอนี้ไป
จ้าเจิดสดใส เคียงไปนิรันดร์

ให้สักวันแสงนำทางผู้ใด
ฝันอยากสดใส เคียงไปด้วยกัน